Αγαπημένο μου παρεάκι…επέστρεψα!!!

Όχι δεν είχα πάει πουθενά, αλλά με τόσο καιρό που έχω να σας γράψω θα μπορούσα κάλλιστα ( γκουχ γκουχ). Να τα λέμε και αυτά!

Εδώ ήμουνα, πρώτα έκανα μια μικροεπέμβαση ρουτίνας, τίποτα σπουδαίο, αλλά έμειναν όλα πίσω, ξεκίνησα πάλι να γυμνάζομαι συστηματικά, ξεκίνησα μια πρακτική που κάνω σε σχολεία κάποια πρωινά, έφτασε το τέλος του τετραμήνου και ο όγκος των εργασιών που έχω και το διάβασμα που μου απομένει αρκούν για να θέλω να κλείσω ένα one way ticket σε εξωτικό προορισμό ( ενώ αν δεν τα είχα θα έλεγα όχι σε μια τέτοια προοπτική και καλά), τα κορίτσια μεγαλώνουν με απίθανους ρυθμούς και η επιθυμία μου να είμαι μαζί τους να ρουφάω κάθε στιγμή διπλασιάστηκε, έτρεξα στον Ημιμαραθώνιο και την άλλη εβδομάδα ξανατρέχω στο Colour Day run ( 5 χλμ μη φανταστείς) και φυσικά κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά βγήκα σαν παιδί και εγώ με τον Λάζαρο αλλά και με τις φίλες μου αρκετά βράδια ( ξέρεις….αυτές οι έξοδοι που σου δίνουν δύναμη και ενέργεια για όλα τα παραπάνω) περνώντας καταπληκτικά.

Ε με τούτα και με κείνα πέρασε ένας μήνας ( ε ντροπή δηλαδή) χωρίς να έχουμε την επικοινωνία μας ! Και μου έλειψε να σας είμαι ειλικρινής. Είδα, άκουσα και αισθάνθηκα πολλά που θέλω να μοιραστώ μαζί σας αλλά σήμερα θα σας μιλήσω για κάτι καινούριο.

Κάτι που όσοι με ακολουθείτε στο instagram το ξέρετε ήδη. (Για να με ακολουθήσεις και εσύ πάτα ΕΔΩ). Τα τελευταία 15 χρόνια ασχολούμαι πολύ με το Well being. Γυμναζόμουνα πάντα σχεδόν καθημερινά, πάντα πρόσεχα τα γεύματα μου να είναι υγιεινά μαγειρεμένα αλλά και νόστιμα ταυτόχρονα ( δεν ήμουνα ποτέ η κοπέλα του νερόβραστου λαχανικού με ψητό φιλέτο για διατροφή) και γενικά πάντα έψαχνα νέα μονοπάτια που θα με πήγαιναν σε νέες εμπειρίες.

Αυτό σε συνδυασμό με την φύση του μυαλού μου που μου προστάζει να μην εφησυχάζομαι σε γνώσεις ετών και πάντα να προκαλώ τον εαυτό μου με οδηγήσαν στην απόφαση να γίνω vegan.  Καταλύτης σε αυτή την απόφαση η μεγάλη μου κόρη για ακόμα μια φορά….

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Κατ’ αρχήν . Τί είναι vegan ? Vegan είναι αυτός που η διατροφή του εξαιρεί οτιδήποτε ζωικό και οποιοδήποτε παράγωγο του. Αυτό σημαίνει ότι δεν τρώω κρέας, κοτόπουλο, ψάρι αλλά ούτε γαλακτοκομικά , αυγά και μέλι ( αυτό εγώ προσωπικά ακόμα το ψάχνω). Αυτό συμβαίνει γιατί ως φιλοσοφία είναι αντίθετη με τον βασανισμό των ζώων αλλά και γιατί η παγκόσμια κτηνοτροφία καταστρέφει το περιβάλλον πολύ πιο γρήγορα από το καυσαέριο και το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αρκεί να σου πω ότι για να παραχθεί ένα burger καταναλώνονται 660 γαλόνια νερό. Δες το ντοκιμαντέρ Cowspiracy και θα καταλάβεις…όλα εγώ πια!!

Τί τρώω, θα με ρωτήσεις τώρα. Ε λοιπόν να σου πω ότι τρώω τα πάντα. Λαχανικά, όσπρια, σιτηρά, φρούτα και ξηρούς καρπούς. Είναι ένας εξαιρετικά υγιεινός τρόπος διατροφής που αν ακολουθηθεί σωστά δεν είναι καθόλου φτωχότερη από την διατροφή των παμφάγων.

Τα οφέλη της συγκεκριμένης διατροφής θα σας τα λέω σιγά σιγά με τις συνταγές που θα σας δείχνω για να ζηλέψετε και εσείς το πόσο ωραία και νόστιμη είναι αυτή η κουζίνα.

Τώρα θέλω να σας πω 2 λόγια για την επιλογή μου. Θα πάρω ως έναυσμα ερωτήσεις που μου έχουν κάνει φίλοι όλον αυτόν τον καιρό .

Πρώτα όμως θα σας πω για το πως η μεγάλη μου κόρη λειτούργησε ως το σημείο μηδέν για εμένα και είπα τέλος!

Στην  Α. από ενός έτους που τρώει στέρεες τροφές της λέμε με ειλικρίνεια « σήμερα θα φάμε γουρουνάκι, ή σήμερα θα φάμε αγελάδα». Έτσι έχει μάθει και παραγγέλνει στο σουβλατζίδικο « 2 καλαμάκια γουρουνάκι παρακαλώ» ( κόκαλο ο σερβιτόρος). Φέτος άρχισε να έχει διάφορες ανησυχίες γύρω από το θάνατο « που πάμε όταν πεθαίνουμε», « μαμά πότε θα πεθάνεις?», « εγώ δε θα πεθάνω ακόμα» « ο μπαμπάς κάνει γυμναστική για να μην πεθάνει » και τέτοια. Επίσης η Α. είναι ένα παιδί με φοβερές ευαισθησίες για τα ζώα και το περιβάλλον. Αρκεί να σου πω οτι φέτος όταν χιόνισε, πήγαινε έξω στα φυτά και τα « ελευθέρωνε από το χιόνι για να μην κρυώνουν». Έτσι λοιπόν φέτος άρχισε να ρωτάει πριν φάει το μοσχαράκι λεμονάτο « Ναι, μαμά, η αγελάδα πέθανε πριν τη φάμε, ε?» Εεεεεεεε!!! Ξεροκαταπίνω λοιπόν και σκέφτομαι ότι εφόσον δεν μπορώ να πω την αλήθεια στο παιδί μου για το πως φτάνει το κρέας στο πιάτο μας,  κάτι πολύ λάθος κάνουμε σε αυτόν τον πλανήτη. Γιατί από τα παιδιά μαθαίνεις την αλήθεια. Αν δώσεις σε ένα μωρό ένα καρότο και ένα κουνελάκι, θα φάει το καρότο και θα χαϊδέψει το κουνελάκι. Αυτό είναι το ένστικτο μας από παιδιά.

Ας πάμε όμως και στις ερωτήσεις.

Η κλασσική ερώτηση είναι « Μα καλά ρε παιδάκι μου και εσυ! Vegan! Υπερβολή! Γιατί δεν γινόσουνα πρώτα vegetarian και ας πήγαινες μετά στα hardcore » ( να σου πω γρήγορα ότι η διαφορά του vegetarian από τον vegan είναι ότι ο vegeterian απέχει από τα ζωάκια αλλά καταναλώνει τα παράγωγα τους, γαλακτοκομικά και αυγά)

Απάντηση- Το να είσαι vegan είναι στάση ζωής στην πραγματικότητα. Απέχεις από όλες αυτές τις τροφές όχι μόνο επειδή όλα τα υπόλοιπα που καταναλώνεις είναι πολύ πιο υγιεινά. Δεν είναι πρόγραμμα διατροφής ή δίαιτας. Είναι μια στάση ζωής απέναντι στο βασανισμό των ζώων αρχικά. Αυτό σημαίνει ότι πίνοντας ένα ποτήρι γάλα, μπορεί να μη συμβάλλω στη σφαγή της αγελάδας, συμβάλλω όμως στην απάνθρωπη, επίπονη και αδιανόητη διαδικασία παραγωγής γάλακτος. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί είναι φρίκη και ο σκοπός μου δεν είναι να γίνω η ακραία ακτιβίστρια που σου φωνάζει « Δολοφόοοονος» την ώρα που έχεις ανοίξει το στόμα σου να απολαύσεις το steak σου! Σέβομαι απόλυτα τον καθένα ξεχωριστά. Απλά για τη δική μου λογική εφόσον διαφωνώ κάθετα με τη θανάτωση ζωών για να τα τρώμε για ευχαρίστηση διαφωνώ επίσης κάθετα με το να στηρίζω πρακτικές που συμβάλουν στο βασανισμό τους. Για εμένα όσο απάνθρωπο είναι να κόβουν τα αυτιά από τα σκυλιά και να τους βάζουν φωτιά ανεγκέφαλοι, άλλο τόσο αδιανόητο μου είναι να βασανίζω τις αγελάδες και τα γουρουνάκια. Μπορεί να μεγαλώνουμε σε έναν πολιτισμό που μας έμαθε ότι είναι αποδεκτό να φας κουνέλι, αλλά όχι την γάτα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι και σωστό.

Δεύτερη ερώτηση-  «Και από που θα παίρνεις ασβέστιο και πρωτεΐνη? »

Απάντηση- η συγκεκριμένη διατροφή είναι πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Ασβέστιο μπορούμε να πάρουμε από πολλές μη ζωικές τροφές, όπως τα χόρτα, το σπανάκι, οι σπόροι chia, το ταχίνι και τα αμύγδαλα. Όσο για την πρωτεΐνη μια λέξη θα σου πω….όσπρια και μανιτάρια ( εντάξει σου είπα 2 γιατί είμαι χουβαρντού). Εν τω μεταξύ, εσύ που με ρωτάς που ακόμα πίνεις το γάλα σου για να πάρεις το ασβέστιο σου, αλήθεια, ψάξτο λίγο! Just saying!

Τρίτη -και τελευταία- ερώτηση- Αν θες να λέγεσαι κανονική vegan τότε πρέπει να μην χρησιμοποιείς τίποτα δερμάτινο ( για ευνόητους λόγους), να μην χρησιμοποιείς πλαστικά (γιατί είπαμε vegan σημαίνει να ακολουθείς ένα lifestyle φιλικό προς το περιβάλλον) και να μην πετάς σκουπίδια( όλοι ξέρουν σήμερα για την κομποστοποίηση #not  άλλωστε).

Απάντηση- δε θα επεκταθώ πολύ σε όλα αυτά γιατί θα γράφω για ώρες. Για τα δερμάτινα θα σου πω πως ναι, δε θα επιδιώξω να αγοράσω τίποτα καινούριο δερμάτινο, αλλά όταν μέχρι και τα αθλητικά μου παπούτσια είναι δερμάτινα δε θα μπω στη διαδικασία να φοράω μόνο πάνινα. Ναι, εννοείται ότι χρησιμοποιούμε όσο το δυνατόν λιγότερο πλαστικό. Και όχι, δεν κάνουμε τα σκουπίδια μας κομποστ.

Τι θέλω να πω με όλα αυτά κλείνοντας?

Η απόφαση μου να γίνω vegan είναι πολυδιάστατη, είναι αυτό που εγώ μέσα μου νιώθω σωστό, είναι η δική μου λογική ότι όταν λέω κρίμα για ένα ζωάκι που βασανίζεται και για το άλλο δε βαριέσαι, δε μου κουμπώνει το παζλ. Είναι ο δικός μου τρόπος να συμβάλλω όσο μπορώ στη διάσωση του πλανήτη. Είδες τι σου είπα.

Όσο μπορώ.

Και αυτή είναι και η φιλοσοφία της ζωής μου γενικότερα. Ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί. Άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο. Έτσι όπως εγώ αντιλαμβάνομαι τα πράγματα είναι πως το κάθε τι που προσφέρει ο καθένας είναι κέρδος. Εάν κάνουμε τα πάντα άπιαστα, θέτοντας ένα σωρό κανόνες για όλα αυτά που πρέπει να κάνει κάποιος για να πάρει το vegan δίπλωμα του τότε απλά θα φαινόμαστε γραφικοί και κανείς δε θα θέλει να ακολουθήσει αυτό τον τρόπο ζωής. Είναι όπως όταν κάποιος κωλυσιεργεί για να αρχίσει γυμναστήριο γιατί περιμένει τις τέλειες συνθήκες για να αρχίσει και τελικά δεν πάει ποτέ. Ενώ αν ξεκινήσει με μια μέρα και μετά την χάσει την επόμενη προπόνηση, δεν αυτομαστιγωθεί και ξαναπάει την επομένη με ηθικό ακμαίο τότε πιο εύκολα θα την εντάξει τη γυμναστική στη ζωή του. Έτσι και με το vegan lifestyle , σιγά σιγά ο καθένας ξεκινά μια συναρπαστική διαδρομή και πάει μέχρι εκεί που θέλει.

Μπορεί εμένα ένας hardcore vegan ακτιβιστής να με απορρίψει ως mainstream vegan, όπως και εγώ μπορώ να αρχίσω να λέω σε όποιον καταναλώνει κρέας και τυρί ότι είναι απαίδευτος και απάνθρωπος. Ή μπορούμε όλοι μαζί να αποφασίσουμε ότι ο καθένας μας είναι διαφορετικός, ο καθένας μας αγωνίζεται κάθε μέρα απέναντι στους δικούς του δαίμονες και να έχουμε περισσότερη κατανόηση και λιγότερη κριτική. Η επιλογή δική σας….Εγώ θα κλείσω τα μάτια και θα ονειρευτώ έναν κόσμο με ανθρώπους από τη δεύτερη κατηγορία…!!!

 

Θα χαρώ πολύ να μου στείλεις τα σχόλια σου

Μπορείς να με ακολουθήσεις στο instagram πατώντας ΕΔΩ. Εκεί καθημερινά θα παίρνεις ιδέες για καινούριες γαστρονομικές vegan διαδρομές.

………..cause parETTYng is the new vegan mum on the blog-block….