Τρία χρόνια απόλυτης ευτυχίας! Χρόνια σου πολλά ομορφιά μου!

Μέρα γιορτινή η σημερινή για την οικογένεια μας!

Ξύπνησα με ένα τεράστιο χαμόγελο…ή μάλλον να σου πω ότι εδώ και μια εβδομάδα μετράω αντίστροφα για τη σημερινή μέρα!!! Το μικρό μας το κορίτσι σήμερα έχει γενέθλια και θα σβήσει 3 ολόκληρα κεράκια!!!

Τρία ολόκληρα κεράκια σου λέω!!!! Πότε μεγάλωσε αυτό το πλάσμα ούτε που το κατάλαβα! Πόση χαρά μας έχει φέρει αυτός ο ξανθός άγγελος……πόση ισορροπία……. πόσα μαθήματα μας δίδαξε….Αχ πόσα!!!

Η χαρά μου κάθε φορά που έχουν γενέθλια τα κορίτσια είναι απερίγραπτη!! Η μέρα αυτή δεν σηματοδοτεί μόνο τη γέννηση τους και την εξέλιξη τους στα γοητευτικά άτομα που γίνονται κάθε μέρα, αλλά είναι και για εμένα μια μέρα περισυλλογής και εσωτερικής ηρεμίας και γαλήνης…. Είναι η μέρα που με έκαναν μαμά και σήμερα συγκεκριμένα είναι η μέρα που αυτός ο μικρός ξανθός άγγελος με έκανε για δεύτερη φορά μαμά! Είναι η μέρα που στις 8 το πρωί την κρατήσαμε επιτέλους στην αγκαλιά μας και δεν την άφησα καθόλου μέχρι που έφυγα από το μαιευτήριο.

Σου είπα πριν ότι όλη την εβδομάδα μετρούσα αντίστροφα για αυτή τη μέρα! Έλεγα συνέχεια στον Λάζαρο, 4 και σήμερα, 3 και σήμερα, 2 και σήμερα! Πρώτη φορά είχα τόση ανυπομονησία χωρίς όμως άγχος. Κάθε φορά που τα κορίτσια έχουν γενέθλια κάνουμε στο σπίτι μεγάλα πάρτυ. Καλούμε φίλους, συγγενείς, μικρούς , μεγάλους, ανιματέρ τα πάντα!!! Φτάνουμε στο σύνολο 70 άτομα…. Ευτυχώς τα κορίτσια έχουν γενέθλια καλοκαιρινούς μήνες οπότε βολεύεται η γιορτή στον κήπο. Και πάλι όμως…..μιλάμε για τρελό χαμό!!! Και φτιάξε πινιάτες ( Ω ναι! Το έκανα και αυτό μια φορά), αγόρασε όοοοοολα τα διακοσμητικά, δωράκια, εκπλήξεις…..σου είπα ότι όλα τα μαγείρευα εγώ? Ε! στο λέω τώρα…..κεφτεδάκια, μάφινς pizza, μακαρόνια, σάλτσα ( πάντα ξεχωριστά…μην πας σε παιδικό παρτυ και σερβίρεις σάλτσα μαζί με τα μακαρόνια πας ντουγρού για tantrum του μισάωρου), corn dogs, σαλάτες για τους μεγάλους, τυροπιτάκια, πατατούλες, σπανακόπιτες, σαντουιτσάκια , κέικ, μπισκοτάκια ζαχαρόπαστας σε ό,τι σχήμα πρόσταζε το θέμα του πάρτυ, ζελεδάκια αρκουδάκια ( ω ναι, και αυτά εγώ τα έκανα) και φυσικά αγγουράκια -καροτάκια.

veggie_train

Μιλάμε για event που χρειαζόταν τουλάχιστον 1 μήνα προετοιμασίας και αναζήτησης.  Φέτος λοιπόν με τις απαιτήσεις του μεταπτυχιακού μου και με κάποιες αλλαγές που έχουμε κάνει στη ζωή μας αποφασίσαμε να μην ξοδέψουμε ένα μισθό για να κάνουμε ένα πάρτυ….γιατί ναι φίλοι μου…. τα παιδικά πάρτυ τελικά σου κοστίζουν μια περιουσία! Και θα μου πεις « Μα είναι για το παιδί σου!!» « Είναι η μέρα του» « Πρέπει να νιώσει μοναδικό» και άλλα τέτοια ωραία που έλεγα και εγώ τις προηγούμενες χρονιές!!!

Καθόμασταν όμως και  σκεφτόμασταν με τον Λάζαρο ότι αν είναι να ξοδέψουμε κάπου χρήματα να είναι σε εκδρομές με τα παιδιά μας φτιάχνοντας καινούριες εμπειρίες και ανοίγοντας τους ορίζοντες τους , παρά σε ένα πάρτυ 4 ωρών που το παιδί τελικά δε δίνει καμία απολύτως σημασία……Αν μπορείς να κάνεις και τα 2 τέλειο για εσένα!! Αλλά εγώ περνάω μια φάση ακραίου μινιμαλισμού, που ξοδεύω λιγότερα, αγοράζω ελάχιστα και απολαμβάνω αυτά που έχω!!!

Για να μην παρεξηγηθώ! Δε σου λέω μην κάνεις πάρτυ στο παιδί σου, πάρε σουβλάκια απέξω και πηγαίνετε για ύπνο!!! Αυτό που λέω είναι ότι η μέρα γενεθλίων των παιδιών μας είναι μια μέρα για να νιώσουν μοναδικά! ( καλό είναι να τα κάνουμε να νιώθουν μοναδικά κάθε μέρα by the way). Μια μέρα για να περάσουν καλά, να διασκεδάσουν με την ψυχή τους και να φτάσει βράδυ και να είναι ξεθεωμένα από το πολύ παιχνίδι, με βρώμικα ρούχα από το απόλυτο « δε με νοιάζει να λερώσω το καλό μου φόρεμα» κάνοντας ένα σωρό μαιμουδιές και χαρούμενα που είδαν και γιόρτασαν με τους αγαπημένους τους. Το πως, το που και το με πόσους είναι πραγματικά θέμα κάθε οικογένειας. Το πόσο καλά θα περάσει το παιδί στο πάρτυ του δεν εξαρτάται από την ποικιλία του φαγητού που θα έχεις για τους καλεσμένους σου, ούτε από το αν θα έχεις σπιτικό φαγητό ή απ’έξω , ούτε καν αν θα έχεις 10 ή 80 άτομα καλεσμένα! Σημασία έχει να περάσετε καλά όλοι, να απολαύσετε την ημέρα εκείνη και με ηρεμία να απολαμβάνεις τη θέα του παιδιού σου που μεγάλωσε και παίζει με τους φίλους του! Γιατί κακά τα ψέματα, όταν κάνεις τόσο μεγάλα πάρτυ και είσαι οικοδέσποινα σπανίως έχεις την πολυτέλεια να κάτσεις και να απολαύσεις τον καφέ σου χαζεύοντας το μικρό σου θαύμα που μεγάλωσε! Συνήθως τρέχεις από εδώ και από εκεί να σερβίρεις, να μαζέψεις κλπ….σου κλείνω το μάτι γιατί ξέρω ότι με καταλαβαίνεις απόλυτα!

Ίσως λοιπόν για αυτό φέτος ήμουνα τόσο ήρεμη, περίμενα με τέτοια χαρά τα γενέθλια της Α. Γιατί φέτος θα τα γιορτάσουμε απλά, με ένα χαλαρό πικ νικ στο πάρκο, με λίγους φίλους που επέλεξαν τα παιδιά, με πίτσες απ’ έξω και κάποια λίγα σπιτικά δικά μου ( Ε, να τα αγοράσω όλα απ’ εξω μην περιμένεις ακόμα…..baby steps φίλοι μου), με προετοιμασία μιας εβδομάδας (αντί του 1 μήνα) και με χρήματα που έτσι καταφέραμε και αποταμιεύσαμε και πήγαμε το 3ήμερο που μας πέρασε σε ένα φανταστικό ξενοδοχείο με πισίνες και δραστηριότητες που τα παιδιά λάτρεψαν, εμείς ερωτευτήκαμε και το ένιωσα να σου πω σαν ένα προσωπικό δώρο στην οικογένεια μας…ένα pre birthday event θα το έλεγα!!! Don’t buy things, do things…Ε αυτό ακριβώς!

Έτσι λοιπόν με αυτή την απόλυτη χαρά και πληρότητα που έχω φέτος θα μοιραστώ μαζί σου ένα μέρος από  ένα γράμμα. Ένα γράμμα που έγραψα και διάβασα για την Α. μας την ημέρα που γιορτάσαμε το όνομα της aka στην τελετή ονοματοδοσίας της ανάμεσα σε φίλους και συγγενείς!!!

___________________________________________________________________________

Γράφοντας ένα γράμμα με ευχές για το παιδί μου! Εύκολο σκέφτηκα! Τί να θέλει μια μητέρα για τα παιδιά της? Υγεία? Σίγουρα! Ευτυχία? Ε, ναι! Φυσικά! Να είναι πάντα γελαστή και χαρούμενη? Ε ναι! Και από αυτό ! και πόσα όμως ακόμα θέλω να σου ευχηθώ σε μια παράγραφο!!! ( καλά, δεν έγραψα μια παράγραφο μόνο…. ας μην κοροϊδευόμαστε)

Σου εύχομαι λοιπόν Α. μου, φωτεινό μου πλάσμα που όνομα πιο ταιριαστό δε θα μπορούσαμε να σου χαρίσουμε, να γελάς πάντα και να γελάς πολύ! να γελάς με όλη σου την καρδιά και να φωτίζεται όλος ο κόσμος!

Να ονειρεύεσαι! Μπορείς να ονειρεύεσαι ο,τι θες όσο άπιαστο και φαντάζει! Μόνο όταν κάτι το ονειρευτείς μπορείς και να το φτάσεις! Γιατί αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς λένε κάποιοι και εγώ θα συμφωνήσω μαζί τους!

Να αγαπάς πολύ! να ανοίγεις τα συναισθήματα σου για τους ανθρώπους που επιλέγεις δίπλα σου και να τα βιώνεις με ένταση και ενθουσιασμό!

Να είσαι μόνιμα ερωτευμένη! Με τη ζωή , με τους ανθρώπους, με τα πάντα!

Να έχεις πάντα μάτια και αυτιά ανοιχτά για νέους ορίζοντες και νέα γνώση.

Να μη σε νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι για εσένα αλλά ταυτόχρονα να νοιάζεσαι για τον συνάνθρωπο σου και να πράττεις πάντα με ενσυναίσθηση!

Να έχεις πάντα την αυτοπεποίθηση να ακολουθείς τον δικό σου δρόμο ακόμα και όταν οι άλλοι δείχνουν στην αντίθετη κατεύθυνση. Και ας κάνεις λάθος, δεν πειράζει……γι’ αυτό είμαστε πάντα εμείς εδώ! Να σε καμαρώνουμε να μεγαλώνεις, να εξελίσσεσαι, να ανθίζεις!

Και να θυμάσαι! Τα πλοία στο λιμάνι είναι ασφαλή, αλλά δεν φτιάχτηκαν για να είναι εκεί! Σου εύχομαι λοιπόν να πλέεις πάντα σε νερά ασφαλή και με σύνεση, και για τα καλά και για τα λιγότερο καλά να ξέρεις ότι υπάρχει και ο φάρος στο λιμάνι να φωτίζει τον δρόμο όταν νιώθουμε χαμένοι!!! Αυτός ο φάρος είμαστε εμείς Α μου! Και όπως ο φάρος, είμαστε πάντα δίπλα σου, σταθεροί, αμετακίνητοι γεμάτοι αγάπη και κατανόηση για ό,τι χρειαστείς!

Σου ευχόμαστε λοιπόν καλές πλεύσεις!

___________________________________________________________________________

 

Σας αποχαιρετώ εορταστικά λοιπόν για σήμερα! Βρείτε τους τρόπους να περνάτε καλά με τα παιδιά σας, έξω από τα στεγανά και αυτά που οι άλλοι υπαγορεύουν ως σωστά ….Αυτό άλλωστε δεν διδάσκουμε και στα παιδιά μας???

Να είσαι καλά.

Breath in – breath out and let go!!

……………….find your own parETTYng ways to celebration!!!

«Μαμά είμαι γκέι» Ε και ?!!!

Σήμερα θα σε ξεκινήσω μουσικά….

Πριν διαβάσεις το σημερινό μου ποστ θα σου έλεγα αν θες να δεις πρώτα το βιντεάκι που σου έχω πιο πάνω!

Είναι ένα τραγούδι που τελευταία ακούω στο repeat. Έχει ένα ρυθμό που διαπερνά το σώμα μου κάθε φορά που θα το βάλω και θα αρχίσω να το χορεύω μέσα στο σπίτι με όποιον βρω εύκαιρο…..

Μετά από τις 342 φορές που το άκουσα είπα να καθίσω να δω και το video clip.  Ricky Martin ο τραγουδιστής και αν και ποτέ δεν ήταν του γούστου μου ως άντρας πρώτη φορά τον είδα και σκέφτηκα « είναι πολύ σέξυ αυτό το αγόρι τελικά».

Έχω τολμήσει να κάνω το αντίστοιχο σχόλιο και για άλλους ομοφυλόφιλους άντρες σε συζητήσεις με παρέες και  η πιο συνήθης απάντηση είναι « Ε σιγά τον άντρα!! Καταρχάς είναι γκέι. Που τον είδες εσύ τον άντρα ?» (σε πολλή ελεύθερη μετάφραση τώρα σου μεταφέρω τι ακούω συνήθως, γιατί όπως αντιλαμβάνεσαι η γλώσσα που χρησιμοποιείται σπανίως είναι τόσο ευγενική).

Δε θέλω να συζητήσουμε σήμερα για τον καλλιτέχνη Ricky Martin. Μπορεί να σου αρέσει, μπορεί και όχι. Ούτε να σχολιάσουμε αν είναι ή όχι ωραίος και σέξυ και ο,τι άλλο θες……  Γούστα είναι αυτά …….

Σκεφτόμουνα όμως πως για 10 ολόκληρα χρόνια που ήταν στην πρώτη γραμμή από το  Livin’ la vida loca ( σχολείο ήμουνα τότε αλλά ας μείνει μεταξύ μας αυτό) έκρυβε τη σεξουαλική ταυτότητα. Τον ρωτούσαν σε συνεντεύξεις και απαντούσε πάντα διπλωματικά. Αν δεν έχεις ακόμα σοκαριστεί σε προτρέπω να διαβάσεις ξανά τις 2 τελευταίες προτάσεις…..

Τον ρωτούσαν με ποιόν κοιμάται στο κρεβάτι του και αυτός απαντούσε ίξης αφίξεις. Το διανοείσαι? Ότι ξαφνικά αποφασίσαμε ότι είναι εντάξει να ρωτάμε τον καθένα τι κάνει και με ποιόν στο κρεβάτι του και να ασκούμε και κριτική μετά από πάνω αν μας φαίνεται ηθικό ή όχι !

Θα μου πεις είναι δημόσιο πρόσωπο και οι θαυμαστές θέλουν να μάθουν τα πάντα για αυτόν. Αν είναι αυτός ο λόγος γιατί αυτή η ερώτηση δεν γίνεται ποτέ σε ετερόφυλους άντρες? Και όταν γίνεται μια τέτοια ερώτηση συνήθως γίνεται για να απαντήσει ο άλλος ότι έχει πάει και με 2000 γυναίκες (σιγά ρε μεγάλε) και οι υπόλοιποι να πούμε « ΟΥΥΥΥΥ!!!Τι άντρας Θεέ μου!!!» Λες και ο ανδρισμός ορίζεται από τον αριθμό των σεξουαλικών επαφών με διαφορετικά άτομα…….

Πρόσφατα ένα άτομο από το φιλικό μου περιβάλλον μου εκμυστηρεύτηκε ότι είχε σχέση με άτομο του ίδιου φύλου με εκείνο για 2 ολόκληρα χρόνια και δεν το είχε πει σχεδόν πουθενά. Με έπιασε εξ’ απήνης η αλήθεια είναι γιατί το συγκεκριμένο άτομο όσα χρόνια το ξέρω είχε σχέσεις με άτομα του αντίθετου φύλου. το αυθόρμητο σχόλιο μου ωστόσο ξέρεις ποιο ήταν « Ε και?». Ειλικρινά….Ε και? Και τι σημασία έχει αν είσαι με άντρα ή γυναίκα. Με μεγαλύτερο ή μικρότερο από εσένα…… προσωπικά αυτά τα δημογραφικά στοιχεία με αφήνουν παγερά αδιάφορη.

Αναρωτιέμαι πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος μας αν την ενέργεια που καταναλώναμε στο να αναλωνόμαστε στο ποιος είναι γκέι και ποιος στρέιτ και πόσα δικαιώματα μπορεί να έχει, την διοχετεύαμε σε πράξεις αγάπης, ευγένειας και αποδοχής.

Ζούμε σε έναν κόσμο που αντί να πηγαίνει μπροστά πηγαίνει πίσω…..

Μόλις διάβασα για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και βασανισμού ομοφυλόφιλων στην Τσετσενία το είπα στο Λάζαρο και δε με πίστευε. Μου λέει « έλα ρε! Που το διάβασες. Αποκλείεται. Δες σε κανένα σοβαρό site». Και είδαμε και σε σοβαρά site και προκόψαμε…. Θα βιαστείς να σκεφτείς ότι « Ε καλά! Αυτά δεν πρόκειται να συμβούν ποτέ εδώ».

Και θα σε ρωτήσω, αλήθεια? Αλήθεια πιστεύεις ότι η πολιτισμένη Δύση φέρεται καλύτερα στους γκέι? Ναι φυσικά, εμείς δεν έχουμε στρατόπεδα, δεν τους βασανίζουμε και δεν τους αφήνουμε να πεθάνουν. Αλλά πόσο καλύτερη κοινωνία έχουμε διαμορφώσει που το φιλαράκι μου δεν είπε τίποτα για τη σχέση του? Ή ο Ricky Martin για τη δική του. Ή ο Φώτης Σεργουλόπουλος για τη δική του….και η λίστα δεν τελειώνει.

Τι κοινωνία έχουμε διαμορφώσει που ο γκέι δεν μπορεί να κυκλοφορήσει πιασμένος χέρι χέρι με τον-την  σύντροφο του στο δρόμο χωρίς να ακούει ψου ψου ψου από τους γύρω?

Πόσο πιο φιλελεύθεροι μπορούμε να αυτοαποκαλούμαστε όταν για να κοροϊδέψουμε κάποιο αγόρι που δεν έχει  σωματική δύναμη του λέμε « Αχαχαχα!! Ρίχνει σαν γκέι ρε αυτός» ( καλά και ρίχνει σαν κορίτσι λένε εξίσου συχνά αλλά αυτό είναι θέμα άλλης συζήτησης)

Αλήθεια, πόσοι γάμοι γίνονται ακόμα και σήμερα από γκέι που για να μην απογοητεύσουν την οικογένεια τους, που είναι σε σύγχυση με την ταυτότητα τους, που θέλουν να είναι κοινωνικά αποδεκτοί και αρεστοί αποφασίζουν να κάνουν γάμους και οικογένειες και παράλληλα να διατηρούν δεύτερες απόκρυφες ζωές που τους εκπληρώνουν τα πραγματικά τους θέλω και ανάγκες?

Και πόσο σοκαριστικό είναι ότι ζούμε μέσα σε τέτοιες κοινωνίες και τις θεωρούμε και προοδευτικές!

« Μα θα τους δουν τα παιδιά μας!!! Τι θα πω εγώ στο γιο μου που θα δει 2 μαντραχαλάδες να φιλιούνται δηλαδή. Σπίτι δεν έχουν?» ( απόσπασμα από τις άπειρες συζητήσεις που έχω βρεθεί να εκφράζω το αυτονόητο)

« Ναι φυσικά και έχουν! Αλλά δεν έκαναν και τίποτα το τρομερό.»

« Ε πως δεν έκαναν καλέ! Φιλιούνται μπροστά σε όλους»

« Εμένα πάντως πιο πολύ με ενοχλεί η θέα της κυρίας απέναντι…. Να εκείνης, που μόλις βγήκε από την εκκλησία για να κοινωνήσει και …να να…μόλις κλώτσησε το σκυλάκι…..το είδες?»

« Τί λες παιδί μου τώρα? Ποιος νοιάζεται για το βρομόσκυλο (!!) Στο παιδί μου τί θα πω μου λες? Τι ανωμαλίες είναι αυτές !!»

Και κάπου εδώ μπαίνουμε στη ζώνη του λυκόφωτος.  Γιατί θέλω τόσα πολλά να πω και έχει τόσο λίγο νόημα….

Ονειρεύομαι έναν κόσμο που θα είμαστε όλοι ίσοι.be_careful_who_you_hate

Έναν κόσμο που αν θα είσαι γκέι ή στρέιτ δε θα έχει καμία σημασία.

Έναν κόσμο που θα διδάσκουμε στα παιδιά μας να αγαπάνε τον άλλον πριν τους μάθουμε μαθηματικά και γραμματική.

Έναν κόσμο που όταν θα μιλάμε για αγάπη δε θα εννοούμε μόνο την αγάπη προς το συνάνθρωπο μας, αλλά θα μιλάμε και για την αγάπη μας για τα ζώα, τη φύση το εαυτό μας τον ίδιο.

Έναν κόσμο που το να σέβεσαι το διαφορετικό θα είναι απαραίτητο προσόν για να περάσεις στην επόμενη πίστα.

Έναν κόσμο που ο ανδρισμός και η μπέσα δε θα ορίζεται από το πόσους ετερόφυλους συντρόφους έχει ο άλλος στη ζωή του.

Έναν κόσμο που δε θα  χρειάζεται να κρύβω την αγάπη μου πίσω από κλειστές πόρτες…. Γιατί το μεγαλύτερο μάθημα στη ζωή είναι το « just to love and be loved in return». Δεν το λέω εγώ. Το Moulin Rouge το λέει, δες και καμία ταινία, όλα εγώ πια!!

Τα παιδιά για να μεγαλώσουν θέλουν αγάπη. Για να ανθίσουν χρειάζονται ελευθερία. Αν αφήσουμε τα παιδιά μας να διαλέξουν ελεύθερα τι θα κάνουν, ποιοι θα είναι, τί θα τρώνε, που θα ζούνε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα ζουν μια ζωή όπως τους αξίζει. Ευτυχισμένη και γεμάτη!

Μην ξεχνάς! Τα παιδιά μας χρειάζονται γονείς που τα αγαπάνε άνευ όρων, που αντέχουν τον καλό αλλά και τον κακό τους εαυτό και που τα αποδέχονται όπως είναι. Είχες όνειρα για το παιδί σου πριν γεννηθεί και το άτιμο γεννήθηκε και είναι διαφορετικό από τις προσδοκίες σου. Shit happens που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι…. ξέρεις αυτοί που τους έχουμε φλομώσει με στερεότυπα περί σεξουαλικού προσανατολισμού. Breath in- breath out and let go! Είναι το μότο μου…..

Δοκίμασε το…βοηθάει πολύ!!

 

Μην ξεχνάς! Μπορείς να με ακολουθήσεις και στο Instagram για τα καθημερινά μας μοιράσματα πατώντας ΕΔΩ.

Να είσαι καλά.

…………cause parETTYng preaches unconditional love!

Για αυτούς και άλλους τόσους λόγους Σ’ αγαπώ

Εντάξει…Μπορώ να βγω? Τελείωσαν οι εορτασμοί του έρωτα και του πάθους?

Θα σου πω κάτι σήμερα που μπορεί να σε εκπλήξει…..όσο είμαι φαν του έρωτα, της αγάπης και του ρομαντισμού άλλο τόσο όσο μεγαλώνω ειδικά, δε μου αρέσει η γιορτή των ερωτευμένων…. Καθόλου.

Αντιφατικό?

Όχι και τόσο! Η γιορτή αυτή είναι για εμένα πάντα, το αντίθετο του έρωτα όπως εγώ τον αντιλαμβάνομαι και ονειρεύομαι!

Είναι γεμάτη με κακοφτιαγμένα κουκλάκια που κρατάνε στην αγκαλιά τους κακόγουστες καρδούλες και γράφουν ένα μήνυμα τυποποιημένο και γλυκανάλατο….

Τι σχέση αυτό με τον έρωτα? Ο έρωτας εξ ’ορισμού μέσα του έχει την καλαισθησία!

Τι σχέση έχουν οι κόκκινες καλοσχηματισμένες καρδιές μαξιλαράκια με τις καρδιές 2 ανθρώπων στον έρωτα που μαζί πορεύονται, αναμετρώνται ενίοτε και εξελίσσονται σε κάτι καινούριο, μοναδικό για το κάθε ζευγάρι?

Στο γάμο μας για τον πρώτο μας χορό επιλέξαμε να χορέψουμε το Your song του Elton John. Ήταν το πρώτο τραγούδι που μου αφιέρωσε ποτέ το αγόρι αυτό που με μάγεψε με την πρώτη ματιά.

Και είπα στον dj  ( του γάμου μας ντε) » Ρε συ! Είναι μεγάλο αυτό το τραγούδι για να το χορέψουμε στον γάμο. Θα βαρεθεί ο κόσμος»

Μεγάλο????

Πέρασαν τα 4 λεπτά χωρίς να το καταλάβω….

Και τα 8 χρόνια να δεις.

Ίσως επειδή ποτέ δε με άφησες από την αγκαλιά σου….

Ίσως επειδή μεγαλώσαμε και μαζί με εμάς μεγάλωσε και η αγάπη μας….

Ίσως επειδή μου κράταγες το χέρι σφιχτά όταν εγώ στο έσπρωχνα μακριά…και εσύ δεν το άφηνες γιατί έβλεπες ότι αν μου το αφήσεις θα πνιγώ.

Ίσως επειδή από την πρώτη μέρα που είμαστε μαζί βάλαμε το « Εμείς» πρώτο από το
« Εγώ»

Ίσως επειδή είσαι ο καλύτερος μπαμπάς που έχω δει ποτέ μου.

Ίσως επειδή πέρυσι όταν όλος ο κόσμος μας κατέρρευσε εμείς κρατήσαμε ο ένας τον άλλον γερά και αντέξαμε να έρθουμε πιο κοντά.

Ίσως επειδή ακόμα αναζητώ το βλέμμα σου μέσα στο πλήθος γιατί με γεμίζει ευτυχία!

Ίσως επειδή ακόμα και σήμερα, μετά από όλα αυτά που έχουμε περάσει, συνεχίζω να γελάω μαζί σου όπως τότε, στα πρώτα μας ραντεβού, θυμάσαι?

Για όλα αυτά και ακόμα περισσότερα βρίσκω πολύ λίγη την γιορτή των ερωτευμένων.

Γιατί καμιά κάρτα με ένα τετριμμένο ποιηματάκι δεν μπορεί να βάλει σε λόγια τον μοναδικό έρωτα 2 ανθρώπων!

 

“And you can tell everybody this is your song
It may be quite simple but now that it’s done
I hope you don’t mind
I hope you don’t mind that I put down in words
How wonderful life is while you’re in the world”

Να είσαι καλά.

……………….cause with parETTYng love celebration is everyday!